نحوه استفاده از کندانسور لوله ای

کندانسور لوله ای در حال حاضر یکی از پرکاربردترین انواع آن می باشد. ساختار آن ساده، محکم، آسان برای ساخت، دارای طیف گسترده ای از داده ها، می تواند حجم زیادی از داده ها را مدیریت کند، و سازگاری قوی دارد. اما از نظر راندمان انتقال حرارت، فشردگی تجهیزات و مصرف فلز در واحد سطح انتقال حرارت، نسبت به کندانسورهای صفحه ای مختلف کمی پایین تر است. این نوع کندانسور معمولاً شامل سه نوع صفحه لوله ثابت، لوله U شکل و سر شناور است.

کندانسور لوله ای عمدتاً از اجزایی مانند پوسته، صفحه لوله، که به عنوان بسته نرم افزاری صفحه گل نیز شناخته می شود، و پوشش بالایی که به عنوان سر نیز شناخته می شود، تشکیل شده است. بسته‌های لوله موازی در داخل پوسته دایره‌ای نصب می‌شوند و دو سر لوله روی صفحه لوله ثابت می‌شوند. روش تثبیت لوله ها روی صفحه لوله عموماً روش جوشکاری یا انبساط است. پوشش بالایی مجهز به لوله های ورودی یا خروجی با پیچ به فلنج های دو سر پوسته متصل می شود و یک محفظه توزیع سیال بین پوشش بالایی و صفحه لوله تشکیل می شود.

هنگامی که کندانسور لوله تبادل گرما را انجام می دهد، آب خنک کننده از طریق لوله اتصال پوشش بالایی وارد می شود و در داخل لوله جریان می یابد که به آن سمت لوله می گویند. بخارات مضر در شکاف بین دسته لوله و پوسته جریان دارند و این مسیر را سمت پوسته می نامند. سطح خارجی بسته نرم افزاری لوله، ناحیه انتقال حرارت است. خواه چگالش بخار اشباع شده باشد یا فرآیند چگالش گازهای غیر قابل تراکم، بازیابی تراکم عموماً در سمت پوسته کندانسور افقی انجام می شود زیرا از نظر انتقال حرارت، افت فشار و تمیز کردن معقول است. به طور مشخص به شرح زیر است.

ضریب انتقال حرارت فیلم متراکم جانبی پوسته افقی چندین برابر بیشتر از فیلم در داخل یا خارج لوله عمودی است و مواد غیر قابل تراکم در گوشه های مرده تجمع نمی یابند و تخلیه آنها دشوار است.

آب خنک کننده از طریق لوله ها برای تمیز کردن آسان رسوب جریان می یابد. اطمینان از سرعت جریان بالا در داخل لوله آب آسان است، که برای کاهش سرعت تشکیل رسوب و بهبود ضریب انتقال حرارت فیلم آب مفید است.

کندانسور لوله 3 سطحی لوله های پایینی را در ورودی آب خنک کننده قرار می دهد و به میعانات اجازه می دهد تا در لایه زیرین جمع شود تا دمای میعانات را کاهش دهد. در سیستم تراکم خارجی، خنک شدن بیشتر میعانات مهم است.

اگر درجه حرارت در سیستم تراکم بالا باشد، مقدار زیادی گاز آلی در تماس با هوا تبخیر می شود. به طور کلی، دمای ورودی میعانات باید در 60 ℃ یا کمتر باشد. البته می توان یک کولر مجزا هم اضافه کرد اما این باعث افزایش هزینه می شود.